الصَّمصامُ المُنتَقِم علیه السلام

پیامبر صلی الله علیه و اله :

خداوند فرمود: بنده ای در عبادات من می کوشد و شبها به عبادت من می پردازد ، اما من از روی لطف و محبت و برای اینکه دچار خود پسندی نشود ، یکی دو شب ، خواب را بر او مسلط می کنم تا نفس خود را سرزنش کند. اگر این کار را نمی کردم ، غرورموجب دوری او از من می شد، در حالی که خیال می کرد به من نزدیک می شود.

میزان الحکمه /ج6/ص341.

رسول خدا صلی الله  علیه واله  می فرمایند:

حسد جایز نیست مگر در خصوص دو کس : کسی که خدا به او مال داده و او مال را در نیمه های شب و روز انفاق می کند و مردی که خدا به او قرآن داده و او در نیمه های شب و روز به آن قیام می کند و آن را تلاوت می کند.

وسائل الشیعه ، ج9، ص20.

همه می دانیم که حسادت از صفات رذیله است اما بیان حضرت تشویقی است برای مومنین در کسب این دو فضیلت یعنی اولا به کسی حسد نورز اما اگر هم می خواهی حسد بورزی جز این دو کس شایسته حسد ورزیدن نیستند چون سرمایه ای  که خداوند در اختیار اینان قرار داده هیچکس ندارد.

دائم دلم از این و از آن سیر می شود

دارد زمان رفتن من دیر می شود

یک کربلا ببر که حسرت به دل شدم

دارد گدای مادرتان پیر می شود

علم می کوبه بر زمین ، ای جانم

یل بی بی ام البنین ، ای جانم

صدای زینب می رسه ، ای جانم

علمدار ما را ببین ، ای جانم