الصَّمصامُ المُنتَقِم علیه السلام

1. محمّد بن الحسن بن احمد، از محمّد بن الحسن الصفّار، از عباس بن معروف، از محمّد بن سنان، از شخصى نقل نموده كه وى گفت:
از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام از تفسير آيه شريفه:

وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً.

پرسيدم، حضرت فرمودند:

مقصود از «ولى» قائم آل محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بوده كه خروج نموده پس به خون خواهى حضرت سيّد الشهداء عليه السّلام شروع به كشتن مى‏نمايد بطورى كه اگر اهل زمين را بكشد اسراف نكرده است.

و در ذيل اين فقره از آيه «فلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ‏» مى‏فرمايد:
حضرت قائم عليه السّلام اقدام به چيزى كه اسراف محسوب شود نمى‏كنند.

سپس امام صادق عليه السّلام فرمودند:
به خدا قسم حضرت قائم عليه السّلام اعقاب كشندگان سيّد الشّهداء عليه السّلام را بواسطه عمل آباء و اجدادشان را خواهد كشت.

2.  محمّد بن جعفر رزّاز، از محمّد بن الحسين، از عثمان بن عيسى، از سماعة بن مهران، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام در ذيل فرموده حق تبارك و تعالى:
فَلا عُدْوانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ‏.
فرمودند:
مقصود از «ظالمين» فرزندان كشندگان امام حسين عليه السّلام مى‏باشد.

كامل الزيارات / ابن قولويه، جعفر بن محمد/ ترجمه ذهنى تهرانى/ص193.