كمترين اعتقاد يك مؤمن
كمترين اعتقاد يك مؤمن
سليم مى گويد: به امير المؤمنين عليه السّلام عرض كردم: يا امير المؤمنين، آن مسأله اى كه حتما بايد معتقد بود چيست، و آن مسأله اى كه اگر به آن معتقد شدم شك در غير آن برايم جايز است كدام است؟
حضرت فرمود: هر كس شهادت دهد به اينكه خدايى جز اللَّه نيست و يكى است و شريكى ندارد، و اينكه محمّد بنده خدا و پيامبر اوست، و به آنچه خدا نازل كرده و بپا داشتن نماز و پرداختن زكات و روزه ماه رمضان و حج خانه خدا و ولايت ما اهل بيت و برائت از دشمنانمان اقرار كند، و از هر مست كننده اى اجتناب كند.
ولايت و برائت اجمالى و تفصيلى
عرض كردم: فدايت گردم، اقرار به آنچه از جانب شما آمده اجمالا باشد يا بايد تفسير شده باشد؟ فرمود: نه، بلكه اجمالا كافى است.
عرض كردم: فدايت گردم، مستكننده چيست؟ فرمود: هر نوشيدنى كه وقتى خورنده آن زياد بنوشد مست مى شود، يك جرعه بلكه يك قطره از آن هم حرام است.
عرض كردم: فدايت گردم، آنچه فرمودى روشن شد مگر مسأله ولايت. آيا همه بنى هاشم را شامل مى شود يا مخصوص فقهاء و علماى شما است؟ و ديگر مسأله برائت از دشمنانتان، بايد از كسانى كه با همه شما دشمنى مى كنند برائت اظهار كنيم يا حتى اگر كسى با يك نفر از شما دشمنى كند بايد از او برائت جست؟
حضرت فرمود: اى برادر هلالى ، سؤال كردى جوابش را بفهم. اگر ولايت ما اهل بيت را اجمالا بپذيرى و از دشمنان ما اجمالا برائت بجوئى برايت كافى است. اگر خداوند امامان از ما كه اوصياء و علماء و فقهاء هستند را به تو شناسانيد، تو هم آنان را شناختى و به اطاعت آنان اقرار كردى و از آنان اطاعت نمودى، در اين صورت مؤمن به خداوند و از اهل بهشت هستى. اينان افرادى هستند كه بدون حساب وارد بهشت مىشوند.
أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم، ص: 645