الصَّمصامُ المُنتَقِم علیه السلام

یا ثار الله علیه السلام
گریه همیشگى امام سجاد علیه السلام در سوگ حسین علیه السلام و شهیدان 

انّ زین العابدین علیه السّلام بکى على ابیه اربعین‏ سنة، صائما نهاره، و قائما لیله‏
…، همانا امام سجّاد علیه السّلام براى مصائب پدرش، چهل سال گریه کرد که روزهایش را روزه گرفت و شبهایش را با عبادت به سر مى‏آورد. هر گاه وقت افطار مى‏شد، خدمتکار خانه آب و غذاى آن حضرت را مى‏آورد و نزد او مى‏نهاد و مى‏گفت: «اى مولاى من بخور.» امام سجّاد علیه السّلام مى‏فرمود:
قتل ابن رسول اللَّه جائعا، قتل ابن رسول اللَّه عطشانا، پسر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم گرسنه کشته شد، پسر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم تشنه کشته شد.
این جمله‏ها را پیوسته تکرار مى‏کرد و مى‏گریست تا اینکه غذایش از اشکهاى چشمش‏تر مى‏شد، و همچنین آب آشامیدنى آن حضرت با اشک چشمانش مخلوط مى‏شد، و حال او این گونه بود تا به لقاء اللَّه پیوست‏
غم نامه کربلا / ترجمه االهوف على قتلى الطفوف، ص: 227