الصَّمصامُ المُنتَقِم علیه السلام

كسى كه در راه حج بميرد
و من مات محرما بعث يوم القيمة ملبيا بالحجّ مغفورا له
و من مات فى طريق مكّة ذاهبا او جائيا امن من الفزع الاكبر يوم القيمة
و من مات فى احد الحرمين بعثه اللَّه من الامنين و من مات بين الحرمين لم ينشر له ديوان
و من دفن فى الحرم امن من الفزع الاكبر من برّ النّاس و فاجرهم
و كالصحيح منقولست از ابو بصير كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه حاجى و عمره كننده در ضمان الهى‏اند و حق سبحانه و تعالى ضامن ايشان است كه اگر در راه مكه پيش از احرام بميرند حق سبحانه و تعالى گناهان ايشان را بيامرزد .
و اگر در حالت احرام‏ بميرند فرداى قيامت مبعوث شوند لبيك اللهم لبيك گويان، و حق سبحانه و تعالى گناهان او را آمرزيده باشد.
و در صحيح از آن حضرت منقول است كه هر كه در راه مكه بميرد در وقت رفتن يا برگشتن ايمن شود از خوف و ترسى كه بزرگترين خوفهاست در روز قيامت.
و در حديث ابو بصير منقولست كه آن حضرت فرمودند كه هر كه بميرد در حرم مكه يا حرم مدينه حق سبحانه و تعالى او را مبعوث گرداند در زمره ايمنان از عذاب الهى.
و در محاسن برقى از جميل بن دراج منقولست كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر كه در ميانه دو حرم فوت شود حق سبحانه و تعالى او را مبعوث گرداند از جمله ايمنان از عذاب الهى و هر گاه ايمن باشد نامه عمل او را نخواهند گشود.
و كلينى كالصحيح روايت كرده است كه هر كه در مدينه فوت شود مبعوث مى‏شود از جمله ايمنان از عذاب الهى .

لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقيه، ج‏7، ص: 167